THE CONTENT AND METHOD OF MUKADDİMETÜ’L-CEZERî

Bu makalede, İbnü’l-Cezerî’nin (ö. 833/1429) tecvid ilmine dair kaleme aldığı, “Mukaddimetü’l-Cezerî”, “Manzûmetü’l-Cezerî” ve “Mukaddime” gibi adlarla şöhret bulan eseri muhteva yöntem açısından incelenmiştir. Hacim olarak küçük fakat ele aldığı konular açışından geniş bir muhtevaya sahip olan söz konusu eser, telif edildiği dönemden itibaren büyük şöhrete kavuşmuş kıraat eğitim-öğretiminin temel kaynakları arasındaki yerini almıştır. Kütüphanelerde çok sayıda yazma nüshası bulunan eserin tahkik neşri yapılmış olup âlimleri tarafından üzerine birçok şerh yazılmıştır. Tecvid ilminin hemen bütün konularını ihtiva etmesi manzûm alınıp hafızaya kolay yerleşmesi sebeplerden ötürü Kur’an talebesi da ezberlenmiştir. Eserde genel hatlarıyla, tanımı; harflerin mahreç sıfatları; vakf ibtidâ; mushaf’ta maktû‘ mevsûl yazılan yerler ile müenneslik anlamını ifade etmekle birlikte kapalı tâ (ة) şeklinde değil de açık (ت) vb. hususlara değinilmiştir. çalışmada, Mukaddimetü’l-Cezerî’de yer verilen tasnife tabi tutularak müellifin, mevzuları izah ederken görüşlerini dayandırdığı âlimler eserler tespit edilmeye çalışılmıştır. Ayrıca İbnü’l-Cezerî’nin, konuları işlerken takip ettiği metot hakkında bilgi verilerek ilmindeki yeri ortaya konulmaya